มีฮาอิล นีโคลาเยวิช ตูฮาเชฟสกี (รัสเซีย: Михаи́л Никола́евич Тухаче́вский, อังกฤษ: Mikhail Nikolayevich Tukhachevsky; 16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1893 – 12 มิถุนายน ค.ศ. 1937) เป็นผู้นำทหารและนักทฤษฎีชาวโซเวียตระหว่าง ค.ศ. 1918–37 เขาเป็นผู้บัญชาการแนวรบตะวันตกของโซเวียตในช่วงสงครามโปแลนด์–โซเวียต ค.ศ. 1920–21 และทำหน้าที่ในฐานะเสนาธิการกองทัพแดงระหว่าง ค.ศ. 1925–28 เป็นผู้ช่วยคอมมิสซาร์กลาโหมประชาชนนับแต่หลัง ค.ศ. 1934 และเป็นผู้บัญชาการมณฑลทหารโวลกาใน ค.ศ. 1937[1]เขามีส่วนในการพัฒนากองทัพโซเวียตและโครงสร้างกองทัพในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1920–30 และการพัฒนาเครื่องมือในการรบทั้งการบิน, ยานยนต์และกำลังส่งทางอากาศ นอกจากนั้นเขาอยู่เบื้องหลังการพัฒนาแผนการรบของโซเวียตใน ค.ศ. 1937 รวมทั้งทฤษฎีปฏิบัติการทางลึกที่นำมาสู่ชัยชนะของสหภาพโซเวียตในสงครามโลกครั้งที่สอง เจ้าหน้าที่โซเวียตกล่าวหาว่าเขาว่าสมรู้คบคิดกับเยอรมนีเพื่อทรยศกองทัพแดง แต่บ้างก็ว่าสตาลินค้นพบแผนรัฐประหารที่เขามีส่วนด้วย และสังหารเขาในระหว่างการกวาดล้างกองทัพแดง จนได้กอบกู้ชื่อเสียงกลับมาในคริสต์ทศวรรษ 1960[2][3][4]